ég sakna afa og amma og amma og bubbaafa og afa og halli tombeka

Hjarta mitt er stöðugt, ó Guð, hjarta mitt er stöðugt, ég vil syngja og leika.  Vakna þú, sál mín, vakna þú, harpa og gígja, ég vil vekja morgunroðann.  Ég vil lofa þig meðal lýðanna, Drottinn, vegsama þig meðal þjóðanna,  Því að miskunn þín nær til himna og trúfesti þín til skýjanna.  Sýn þig himnum hærri, ó Guð, dýrð þín breiðist yfir gjörvalla jörðina.

þetta til afa  min sem er dain

 hann  do 28 apri 17:00

hann fæddur  12 10 1917

hann heitir jósef

mörg  góður afa min

´hann hefur ekkert get  við folk  ég er tala um hann hefur   ekkert  leimja folk eða fara  illa með  það

hann var  mörg góður vip  amma min  og pabbi min og helgi og  gunnar  og bræður þeira þau att marga  bræður

en svona er lif

 folk dreyja og  lifð

ég er mesta  að husga  til afi min og til sonur min og amma og  pabbi min og  helga

þau er dain nuna

 ég sakna pabbi min og amma mmin og  mesta  til  afa min og  sonur min

svona er það

afi var  mikið veikur

 mörg gott fekk fara  upp guð

 það ewr mörg gottt  vera það

 helda ég

afi og  pabbi og amma og  amma minar  og sonur min  og  bubbi afi  og  afi minnar og  halli  i tomabeka

 

er hja þeim

lika besta vinir min  himma  hann er dain

 hann var  bestu vinir min himma

Þau er upp guð

 

 

Heilræði

Ungum er það allra best,
að óttast Guð, sinn herra,
þeim mun viskan veitast mest,
og virðing aldrei þverra.

Hafðu hvorki háð né spott,
hugsa um ræðu mína,
elska Guð og gjörðu gott,
geym vel æru þína.

Foreldrum þínum þéna´ af dyggð,
það má gæfu veita,
varast þeim að veita styggð,
viljir þú gott barn heita.

Hugsa um það helst og fremst,
sem heiðurinn má næra.
Aldrei sá til æru kemst,
sem ekkert gott vill læra.

Lærður er í lyndi glaður,
lof ber hann hjá þjóðum.
Hinn er ei nema hálfur maður,
sem hafnar siðum góðum.

Oft er sá í orðum nýtur,
sem iðkar menntun kæra,
en þursinn heimskur þegja hlýtur,
sem þrjóskast við að læra.

Vertu dyggur, trúr og tryggur,
tungu geymdu þína,
við engan styggur né í orðum hryggur,
athuga ræðu mína.

Lítillátur, ljúfur og kátur,
leik þér ei úr máta.
Varast spjátur, hæðni, hlátur;
heimskir menn sig státa.

Víst ávallt þeim vana halt:
vinna, lesa, iðja,
umfram allt þó ætíð skalt
elska guð og biðja.

kv  halldora og freyr